VVC Apeldoorn 25 jaar geleden opgericht.

Een wat aangevuld bericht uit de Stentor over onze vliegvisclub.

Zijn mooiste avonturen beleeft de jubilerende Vliegvis Club Apeldoorn bij snelle stroompjes in het buitenland. ,,Dit is de spannendste ontspanning.”

In de jaren tachtig van de vorige eeuw wierp een aantal enthousiaste vliegvissers geregeld zijn hengel uit bij de forellenkwekerij de Zwaanspreng. Ze waren bijna allemaal klant van Hes van Zweeden, een hengelsportzaak. Bij een kop koffie werd daar veel gepraat over een eigen club.

De club bestond nog maar net of de forellenkwekerij waarin ze altijd visten, ging dicht. Maar dit en ook het feit dat er in Apeldoorn geen stromend water is te vinden, mag de pret niet drukken. Vliegvisclub Apeldoorn (VVC) bestaat 25 jaar. ,,We vieren absoluut een feestje”, zegt penningmeester Piet Versluis. ,,Dat is dit jubileum namelijk zeker waard.”

Vliegvissen is een tak van de hengelsport waarbij het aas bestaat uit haartjes en veertjes die op een speciale manier aan een haak worden gebonden. Zo ontstaat er een overeenkomst met een natuurlijke prooi, zoals b.v. een vlieg, een visje, een kever of garnaal. De hengelaars foppen op die manier forellen en andere vissen. Dat is vooral effectief in helder en niet al te diep water.

Versluis is er al jaren mee in de weer en vliegviste al vóór de officiële oprichting van de VVC. ,,Vliegvissen is werkelijk de spannendste ontspanning die je je kan indenken”, zegt de Apeldoorner. ,,Als je je bedenkt dat er twee miljoen vissers zijn in Nederland, maar slechts 10.000 vliegvissers, besef je dat het hier weinig wordt uitgeoefend. Toch wordt er ook in ons land wel gevliegvist. We doen het o.a. in rivieren zoals de IJssel, het Apeldoorns kanaal, in langzaam stomende weteringen op meren en in zee.”

De club maakt met regelmaat tripjes naar het buitenland, want de stromende wateren zijn volgens Versluis veel geschikter en mooier in bijvoorbeeld Denemarken, Noorwegen, Duitsland, Frankrijk en Slovenië. ,,Het vissen op zeeforellen in Denemarken, schitterend is dat.”

Met het sluiten van de kwekerij is wijkgebouw ORCA de nieuwe pleisterplaats. ,,Daar komen we wekelijks samen om ervaringen uit te wisselen, binden we de vliegen en plannen we binnen- en buitenlandse trips.”

Versluis ving ooit een winde van 70 centimeter en een snoek van een meter. Maar de beleving van natuur en sport is volgens hem veel belangrijker dan de hoeveelheid vis. Het is ook zaak om de vis weer onbeschadigd terug te zetten. ,,Het gebeurt maar zeer incidenteel dat we een forel meenemen om te roken.”

Heb je door dit verhaal en foto’s interesse in vliegvissen gekregen of vliegvis je al en je kent ons nog niet en bent niet bij een vliegvisclub kom gerust eens bij ons op een dinsdagavond vanaf 19.00 uur.

Tekst deels uit de Stentor en van Dick

Foto’s Maarten Sprangh en Dick.