Funen zeeforel oktober 2022 VVCA.

We hebben net de traditionele oktoberweek 2022 op de zeeforel in Denemarken achter de rug.

Deze keer met Jacques, Piet, Marcel, Eduard, Dick en Jan (schrijver dezes). Huisje weer in Tarup Strand.

Gevist voornamelijk langs de oostkust en ook op paar plekken langs de westkust. Helaas moest onze mee vissende kok (of kokende medevisser) verstek laten gaan i.v.m. een VKB-laesie, een ingeklemde meniscuslaesie en een opgerekte mediale band. Ontstaan door een val in een rivier in Oostenrijk tijdens het vliegvissen. De knie werd dus aan banden gelegd met een scharnierkoker. Als hij goed oefent hopen wij van harte dat hij in april 2023 weer aanschuift. Gelukkig was een aantal heerlijke gerechten reeds klaar en diepgevroren. Dat opwarmen lukte ons nog wel, met iets minder … op de i, en ook zonder zijn gezelligheid.

Vooraf is er weer driftig gebonden, al was er niet veel nieuws onder de zon. Alleen Piet, als debutant, had extra zijn best gedaan op zijn, door de retail geadviseerde, garnalen. Misschien had het eenvoudiger en effectiever gekund als hij iets meer de clubvliegen had gebruikt ;). Maar als precieze binder heeft hij vast plezier gehad bij het maken van zijn fraaie creaties.

Dat dat allemaal niet hoefde bleek al snel, klein en simpel deed het prima. Met name de mysis, een magnusje en een simpel garmaaltje deden het prima. Er werd nu amper gevist met vlokreeftjes en Kobberbassen, waarschijnlijk zal dat in april wel weer het geval zijn.

Gevist weer met diverse hengels, van fullflex tot strak,  aftma 6 tot 8, beetje afhankelijk werpkunsten en wind. En vaak schietkoplijnen met slow intermediate head. Eigenlijk werkt alles, maar het ene is wat meer geschikt dan het andere. En het blijft persoonlijk.

Qua tippet zowel mono als FC, vaak rondom 0.26-0.28. In werkelijkheid blijkt dat vaak 3-4 punten hoger bij nameten. Als je grote vissen verwacht lijkt minimaal 0.28 een verstandige keuze. Polyleader met lusje of ringetje, of idem getrokken leader met daarna tippet 1.5 meter en vaak een droppervliegje.

Het weer was wat lastig, vaak te mooi en weinig wind, afgewisseld met te veel wind. Gecombineerd met vaak erg laag water betekende dat, dat de grote vissen vaak buiten werpbereik waren, zelfs voor de spinvissers. Dus vaak zoeken naar een goede stek. De algemene trend was dan ook dat er niet al te veel werd gevangen en veelal rondom de 30 cm.  Door veel verplaatsen, hard weken efficiënt vissen  etc. kon je dat soms wel wat verbeteren. En tref je een school dan is het genieten geblazen      (nietwaar Marcel?).

Door op het juiste moment op de juiste plek de vlieg te water te laten hebben we toch een respectabel aantal grotere vissen kunnen landen. Dus 40-plussers, 50-plussers en één van 61cm(zie de foto’s).

De grotere werden vooral gehaakt tijdens bewolking, meer wind op de kant en naar verhouding wat verder weg. Marcel had  dus een gouden periode met 5 grote vissen tussen 45 en 57 in een korte tijd.

Jan verspeelde een hele grote(70++…) door een gebroken haak(hevig gespartel in de oppervlakte op grote afstand), ook één(70++) door iets te dunne lijn(0.22, toch 7kg trekkracht, zwakke plek?) en nog één door  een slecht gelegde knoop van de dropper. Tja, de grote straffen alle foutjes af.

Iedereen heeft zo zijn visje gevangen, maar de debutanten Piet en Jacques(2^e keer) wat minder. Kwam ook door problemen met werpen, direct snelle strip met strakke lijn en mobiliteit/waden.  En doordat de vis vaak wat verder van de kant of in de woelige baren zat, wordt het voor hen wat lastiger. Marcel en Piet moesten woensdag al naar huis, dus ook wat minder uren gevist. Een volgende keer(?) zal er meer feeling met deze visserij  zijn..

Dick: 13 Eduard: 13 Marcel: 8 Jan: 41 Piet: 1 Jacques: 3.

Al met al een gezellige en weer actieve week gehad met typische zeeforelaspecten.

Tekst Jan. Ondertitels Jan en Dick.

Foto’s allen.