Vliegvistrip naar de Kinzig.

De Kinzig, Zwarte Woud.

 

Een vroege zomervakantie in het Zwarte Woud. Natuurlijk zo mogelijk met wat vliegvissen erbij.

Rosa en ik hadden iets gehuurd in Bad Peterstal, redelijk dichtbij de Murg en de Kinzig. De eerste had ik in 2012 al eens bevist, de vergunning zat gekoppeld aan verblijf in Baiersborn.

Voor de Kinzig is een vergunning te verkrijgen zonder die voorwaarde.

Een week voor de vakantie per e-mail al twee data gereserveerd, op goed geluk natuurlijk.

De 18^e mei was een mooie zonnige dag, dus vol goede moed de beide vergunningen (ook voor de 23^e) opgehaald bij de heer Stäbler, op zijn zalmkwekerij in Ober Wolftach.

Het vergunningsdeel van de Kinzig ligt in het stadje Schiltach. Het is redelijk breed en snelstromend.

Waadpak aan, splitcane-tje opgetuigd en vooruit met de geit. Bij de camping vlak bij het (stroomopwaartse) begin van het stuk kan de auto geparkeerd worden en is een mooi stukje rivier, dat flink stroomt met hier en daar grote keien in de bedding die zorgen voor afwisseling in de stroom.

Bij het water gekomen een teleurstelling: bruin water……….. . Wat nu? Nimfje maar en kijken of het wil. Een uur lang niks, behalve een stijger op de beetverklikker. Een droog vliegje dan maar. Er vloog zwart spul rond, zwart moest het worden.

Na dat  uur klaarde het water letterlijk op: mooi helder en de bodem werd voor het eerst zichtbaar.

Mooi, erin, waden en vangen maar, ja, maar niet met zwart. Een kleine Klinkhamer met olive lijf en dun hackle bleek een  hit. Een paar beekforellen en vlagzalmen. Ook een paar missers, waaronder een grote vlagzalm die zichzelf onthaakte. Kwart over 1. Ik had een lunchafspraak bij de auto. Lekker op een bankje in de zon. En na de boterham weer, met de hengel onder de arm naar het water toe.

Wát? Chocomel stroomde er door de bedding. Hoe kan dat? Balen dus. Verkleed en met Rosa het stadje in. Al gauw werd de oorzaak van de “vervuiling” onthuld: er  werd gegraven in de rivier, of er werd zand en klei in gekieperd, of beide. Er moest een kade vernieuwd worden of zoiets.

Ik had alleen kunnen vissen tijdens de lunchpauze van de mannen!  Na 5 uur zal de chocomel wel weer veranderd zijn in jenever, maar daarop hebben we niet gewacht.

De 23^e, de andere dag met een vergunning leverde in een anderhalf uur vissen bij redelijk helder water ook weer een vis of 6-7 op.

Alle beekforellen. Vlagzalmen stegen wel, of deden alsof ze pakten, maar vangen kon ik ze niet. Plots begon het zachtkens te plensen. Het water verkleurde weer en de kansen keerden in het voordeel van de beekbewoners. Tijd om mijn natte pak uit te trekken en een tentje te zoeken voor een bak koffie.

 

Zo waren het alles bij elkaar maar een uurtje of 3-4 vissen, die beide dagen, maar met leuke visserij en een goede vangst. Meer dan de moeite en het geld waard. De Kinzig,  ik moet zeggen deze stek van die rivier, want meer heb ik niet bevist, is een aanrader, zonder meer. Ik vind het jammer dat er  kilometers voor gereden moet worden.

 

Vergunning bij Stephan Städler. Contact per e-mail: Lachszucht-wolftal@t-online.de.

€ 25 per dag. Van te voren reserveren.

Tekst en foto’s Klaas en Rosa.

Archief foto’s Dick.